Ta vel imot dei uproffe gjestane

Ja, dei er vanlege folk, kundar og gjestar – som før, men dei er viktigare enn nokon gong. For dei gjer research for deg som skal reise – og marknadsføringa for reiselivsverten.

Bileta viser nokre etablissement som eg ville gitt ein god anmeldelse – og kanskje gjer. Bortsett frå Geiranger då, som ikkje treng meir reklame, men gjerne garden og restauranten Vesterås, som har utsikt ned til fjorden og cruiseskipa.

This slideshow requires JavaScript.

I 2017 treng ein dyktig turistvert strengt tatt ikkje bruke (nesten) ei krone på tradisjonell marknadsføring. Det er nok å vere ei god vertinne og ein god vert. Kundane og gjestane dine gjer jobben for deg. På nett. På Tripadvisor, booking.com og google. På instagram, snap og ikkje minst facebook. Som hotellvert treng du ikkje like sosiale media, men du må vere klar over kva makt det har. Kanskje avgjerande makt. For du bør erkjenne at det er der, på sosiale media, det blir avgjort om du blir sesongen sin vinnar eller tapar.

Reviews
Dei tar bilete, dei filmar og dei mest entusiastiske – eller argaste – skriv også tekstar. Ein subjektiv, forhåpentleg ærleg tekst om besøket eller opphaldet på cafeen, resturanten, pensjonatet, eller hotellet dei var så fornøgde med, eller totalt misnøgde med. Denne teksten, ofte på engelsk, saman med like amatørprega foto, utgjer ein såkalla review, eller anmeldelse (melding/kritikk på nynorsk), som går rett på nett, på sider som Tripadvisor. Og der blir dei sett, lest og studert av eit ukjent tal menneske som skal dit anmeldaren har vore.
Innhaldet i anmeldelsen kan variere, men fokuset er ofte på reinhald, kvalitet, utsikt, støy, storleik på rommet, maten og ikkje minst servicen dei fekk. Det siste kan oppveie for mykje av det andre. Gjestar som skriv «reviews» likar vertar og vertinner som er blide, hyggelege, imøtekommande og som tar godt vare på kundane sine. Ikkje så overraskande kanskje. Eg har lese eindel slike anmeldelsar og forholda eg har lista opp er gjengangerar. Men service er alltid vektlagt.

Fordelar og ulemper
Korleis kan slike subjektive tekstar, ofte med skrivefeil og foto av ulike kvalitet, ha så mykje å seie? Svaret er såre enkelt og selvfølgelig. Fordi det er kundane sjølve som fortel og rapporterar, ikkje restauranteigaren som sjølvsagt vil selje «produktet» sitt uansett. Når heilt vanlege folk, som for det meste er ute etter det same som du og eg, tar over formidlinga, blir det interessant. Fordi dei er ærleg, usensurerte og rett på sak – og såleis langt meir truverdige enn dei glansa trykksakene ein tidlegare var prisgitt. Altså tradisjonell reklame, som i dag har blitt sekundærmedium. For vi går på nettet først. Og mange ordnar alt der. Etter at dei har funne rette overnattingsstaden, bestiller dei også via nett, på for eksempel på booking.com, som tar 15% provisjon.

Anmeldelsar må lesast med eit kritisk blikk, som alt anna på nettet, men det begynner vi å venne oss til. Vi som skal reise, eller ut og ete på restaurant, må bruke skjønn når vi les dei subjektive tekstane og sjå godt etter kven kjelda er. Og dei som tar imot oss må ta vanleg folk på alvor, for ein veit aldri kven som kan finne på å publisere ei melding etter besøket.
Kven tener på utviklinga? Alle bortsett frå den «tradisjonelle» reklamebransjen, som må omstille seg. Og det gjer dei nok også, men det blir eit anna innlegg.